/HOXE RESPONDENOS JORGE BARRERO

HOXE RESPONDENOS JORGE BARRERO

Do bo momento do club e da súa traxectoria ascendente, non soamente esta tempada na que alcanza o primeiro posto da clasificación do Grupo A, senón dos últimos anos nos que superou un cambio xeracional importante, e da ilusión dun proxecto de voleibol feminino para A Coruña, falamos con Jorge Barrero.

Nunha categoría na que manterse supón un esforzo importante para a estrutura deste tipo de clubs, o Club Instituto Zalaeta Voleibol desenvolve un labor na que se bota de menos un maior apoio para poder despregar un proxecto serio e ilusionante de primeiro nivel de voleibol.

O nivel aumenta ano tras ano en SF2, categoría que crece aos poucos, e fai que manterse nela sexa máis complicado e esixente para os equipos, que deben disputar unha competición de máis calidade cada tempada.

Excelente rendemento do equipo nesta primeira volta, esperábanse estes resultados?

  Máis que esperar estes resultados, porqué é difícil a priori nunha liga tan igualada como a nosa facer un prognóstico, se tiña confianza en que o rendemento fose bo nesta primeira parte da tempada porqué as xogadoras traballaron moito desde o mes de abril pasado, con moita continuidade, mesmo nos meses de verán, e o traballo a longo prazo sempre sae, #reflectir ou non nos resultados. Despois coincidiu ben que no noso mellor momento de xogo enfrontámonos aos rivais máis complicados, e nesta última fase na que tivemos máis problemas sobre todo a nivel físico, conseguimos sacar os resultados contra os equipos da parte baixa.

Resulta complicado confeccionar un equipo desta categoría sabendo que é difícil manter as xogadoras que destacan e que ano tras ano se van a outros equipos despois dunha boa tempada?

  Levamos 3 anos traballando con este grupo, e máis que complicado o que esixe é constancia, moita paciencia e moita dedicación, e o principal continuidade por parte das xogadoras. Na miña opinión temos moita marxe de mellora, moitas xogadoras que progresaron bastante, e que se teñen continuidade poderán mellorar moito máis aínda. En canto ás xogadoras que se van desgraciadamente é unha constante desde hai moitos anos, e é verdade que aínda que estamos afeitos, a título persoal cada vez fáilleme máis complicado empezar de novo, e creo que xa ten que chegar o momento de poder aproveitarnos nós do traballo que facemos. Doutra banda aínda que lentamente o nivel medio da liga está a subir, empeza a haber máis equipos que poden fichar xogadoras, e se non conseguimos reter ás que temos a longo prazo acabarémolo pagando.

Cal é a importancia da canteira na traxectoria do Zalaeta?

  Indubidablemente dependemos e dependemos ao 100% da canteira, entendendo como canteira a de toda a base coruñesa. Como sempre digo, á parte de nosa propia escola, en Coruña trabállase ben en moitos colexios e clubs como o Liceo, Calasancias, Franciscanos, etc, e ultimamente tamén en sitios como Boiro están a saír xogadoras mozas con proxección. Nós aproveitámonos do traballo de todos estes adestradores e clubs e continuamos a formación que eles comezan. Se analizamos a produción de xogadoras da canteira coruñesa nos últimos 15-20 anos é sen dúbida una das dúas ou tres mellores de España, a mágoa é que non fomos capaces de xerar un proxecto que poida reter aquí a esas xogadoras que saen.

Que característica destacarías deste equipo?

  Pois precisamente iso, que é un equipo por encima das individualidades, é verdade que temos algunhas xogadoras cun bo nivel individual, porqué senón serían imposibles os resultados que conseguimos ata agora, pero este ano xogamos máis colectivamente, cunha achega máis repartida que tempadas anteriores, e iso permítenos aproveitar máis nosas virtudes que son bastantes, pero tamén disimular as nosas carencias que tamén son importantes.

Como se prantexa esta clasificación, histórica para o club, para xogar Copa Princesa?

  Pois temos que atopar un equilibrio entre entender que para este equipo é un premio e un obxectivo conseguido, difícil de pensar fai un par de tempadas cando pelexabamos por non descender, e por tanto habémolo de gozar, e doutra banda ter moi claro que para poder gozalo temos que prepararnos e chegar alí coa clara intención de gañar. Non sabemos cando poderemos volver disputala, e non podemos irnos de alí coa sensación de non competir ao 100%.

Breve análise dos rivais.

   O rival que nos toca na semifinal é o KieleSocuellamos, o líder do grupo B, un equipo que non perdeu aínda, construído co claro obxectivo de ascender a Superliga 1, con 4 xogadoras estranxeiras, nacionais ex-internacionais con España, con ampla experiencia na máxima categoría como Diana Sánchez e Tatiana Becares, e xogadoras das máis destacadas a tempada pasada en SL2 como a líbero andaluza Nerea Fontes, e obviamente nosa ex-xogadora Alba Quirós. Devandito isto, como sempre lle digo ás xogadoras, é obvio que non somos favoritos, pero non hai en nosa liga equipos aos que non podamos vencer, porqué senón estarían noutra liga.

Dúas Copas de Galicia consecutivas as dúas últimas tempadas, dáselle ben ao Zalaeta o torneo do K.O.?

  Os últimos anos é un torneo que se nos deu ben, e é un título importante e que nos fai ilusión gañar, aínda que é verdade que pola data esta tempada imos ter a ausencia de varias xogadoras, o que tamén nos virá ben para ver como responden as máis novas.

O Zalaeta finaliza a primeira volta como equipo Campión de Inverno, é a guinda dun traballo ben feito?

  Estamos contentos coa clasificación como non pode ser doutra maneira, pero no inverno non se dá ningún título, nin se pode facer ningún balance. É verdade que conseguimos un obxectivo que as xogadoras se habían marcado como é a clasificación para Cópaa Princesa, e eu alégrome moito por elas, pero o meu balance será ao final da liga, e aí veremos se efectivamente o traballo foi moi bo, bo ou regular, independentemente do resultado final. Evidentemente ata agora a nota é boa, pero queda media tempada e hai que ver se somos capaces de manternos na pelexa ata o final, non é nada sinxelo en equipos como o noso manter o ritmo toda a tempada.